1961 yılında Hannover’e çalışmaya gelen hemşehrimiz Vahit Terlemez’in Almanya’ya gelmeden önce Türkiye’de çok değişik bir yaşamı olduğunu anlattıklarından hatırlıyorum. Bir tarafta elinin emeği ile Çorum’da hayatını kazandığıını, diğer taraftan İstanbul’da çeşitli basın organlarında çalıştığı ve muhabirlik yaptığını anlatırdı. Bu dönemde daha sonra Tercüman Gazetesi’nin sahibi olan Kemal Ilıcak ile birlikte çalıştığını ve aynı evde kaldıklarını kendisinden duymuştum.

Hannover’de beraber geçirdiğimiz günlerde onun edebiyatı ve sanatı seven kişiliğini keşfetmede zorlanmadım. Şiirler ve Almanya’da çevrilen birçok filmin senaryosunu yazan arkadaşım bizlerle sık sık edebiyatla ilgili konuşmalar da yapardı. Tercüman Gazetesi muhabirliği yapan Vahit, Almanya’ya gelen işçilerimizin sanat ve sinema konusundaki ihtiyaçlarını görerek birçok şehirde onların Türk filimlerini seyretmesini sağladığı gibi tiyatro eserlerinin sunulmasını ve ses sanatkarlarının programlarını organize etti.

Erken yaşta vefat eden değerli arkadaşım Vahit’in ölümünden sonra evlatları tarafından biraraya getirilerek bastırılan “bir ak kağıt bir kara kalem” isimli şiir kitabından bazı satırları sizlere sunarak kendisini sevgi ile anıyorum. Ruhu şad olsun.

MEKTUP

Ne olur postacı bir mektup bırak

Ta uzak illerden gelenden olsun

Yazısı olmasın eli dokunsun

Tek onun olduğu diyardan olsun

Selama sabaha beni katmadan

Bir yanlışlık olup gelenden olsun

Olsun be postacı mektup olsun da

Ben ondan sanayım tek elden olsun

Amasya Akçaabat Çorum ilinden

Benim dost bildiğim elinden olsun

Kara tren postasından kağnı yolundan

Elden gönderilmiş birinden olsun.

DAYAN MEMEDİM

Çifte çubuğa gider

Yayan Memedim yayan

Bu züğürtlük elbet biter

Dayan Memedim dayan

Bütün sözler palavradır

Uyan Memedim uyan

Yayan Mehmet

Dayan Mehmet

Uyan Mehmet

Derken

Rahmetli oldu Mehmet

Çok erken

YALNIZLIK

Sevgili dostum.

Arkadaşım, yalnızlık

Seni bu kadar seveceğimi,

Hiç düşünmemiştim.

İstanbul, 29 Mayıs 2001