1961 yılında Hannover’e çalışmaya gelen hemşehrimiz Vahit Terlemez’in Almanya’ya gelmeden önce Türkiye’de çok değişik bir yaşamı olduğunu anlattıklarından hatırlıyorum. Bir tarafta elinin emeği ile Çorum’da hayatını kazandığıını, diğer taraftan İstanbul’da çeşitli basın organlarında çalıştığı ve muhabirlik yaptığını anlatırdı. Bu dönemde daha sonra Tercüman Gazetesi’nin sahibi olan Kemal Ilıcak ile birlikte çalıştığını ve aynı evde kaldıklarını kendisinden duymuştum.
Hannover’de beraber geçirdiğimiz günlerde onun edebiyatı ve sanatı seven kişiliğini keşfetmede zorlanmadım. Şiirler ve Almanya’da çevrilen birçok filmin senaryosunu yazan arkadaşım bizlerle sık sık edebiyatla ilgili konuşmalar da yapardı. Tercüman Gazetesi muhabirliği yapan Vahit, Almanya’ya gelen işçilerimizin sanat ve sinema konusundaki ihtiyaçlarını görerek birçok şehirde onların Türk filimlerini seyretmesini sağladığı gibi tiyatro eserlerinin sunulmasını ve ses sanatkarlarının programlarını organize etti.
Erken yaşta vefat eden değerli arkadaşım Vahit’in ölümünden sonra evlatları tarafından biraraya getirilerek bastırılan “bir ak kağıt bir kara kalem” isimli şiir kitabından bazı satırları sizlere sunarak kendisini sevgi ile anıyorum. Ruhu şad olsun.
MEKTUP
Ne olur postacı bir mektup bırak
Ta uzak illerden gelenden olsun
Yazısı olmasın eli dokunsun
Tek onun olduğu diyardan olsun
Selama sabaha beni katmadan
Bir yanlışlık olup gelenden olsun
Olsun be postacı mektup olsun da
Ben ondan sanayım tek elden olsun
Amasya Akçaabat Çorum ilinden
Benim dost bildiğim elinden olsun
Kara tren postasından kağnı yolundan
Elden gönderilmiş birinden olsun.
DAYAN MEMEDİM
Çifte çubuğa gider
Yayan Memedim yayan
Bu züğürtlük elbet biter
Dayan Memedim dayan
Bütün sözler palavradır
Uyan Memedim uyan
Yayan Mehmet
Dayan Mehmet
Uyan Mehmet
Derken
Rahmetli oldu Mehmet
Çok erken
YALNIZLIK
Sevgili dostum.
Arkadaşım, yalnızlık
Seni bu kadar seveceğimi,
Hiç düşünmemiştim.
İstanbul, 29 Mayıs 2001